Vanmorgen ben ik naar het ziekenhuis gegaan voor de bloedname. En daarna begon een lange dag. Ik had in Jette immers gevraagd of ze pas na 18 uur wilden bellen. Wat het resultaat ook zou zijn, ik zou niet willen dat mijn collega's er getuige van zouden zijn.
Om 18 uur zat ik met mijn gsm in aanslag in de keuken aan de tafel. Mijn man was onderweg, en kon ieder ogenblik arriveren.
Om 18.10 rinkelde hij. Een privé-nummer. Hoogstwaarschijnlijk de monitoring van Jette.
En ja hoor .... Ik voelde mijn hart kloppen in mijn keel.
Weeral een franstalige.. .In mijn dossier staat blijkbaar verkeerdelijk dat ik franstalig ben. Op zich geen probleem als ze me alles in het Frans uitleggen, ik ben immers vertaler. Maar deze mevrouw wilde me dus toch per se in haar gebroken Nederlands te woord staan.
Allemaal heel gebrekkig, maar het belangrijkste heb ik wel begrepen : Ik ben zwanger !!!!!
Binnen een week mag ik opnieuw voor een bloedname gaan.
Omdat mijn man er nog niet was, heb ik vlug de fles Cava uit de koelkast genomen die ik er eergisteren al had in gelegd na de positieve urinetest, en ze samen met twee glazen klaargezet op tafel.
Een paar minuten later kwam hij binnen. Met tranen in mijn stem vertelde ik hem dat hij papa zou worden.
Nu is mijn man er een die bij zo'n dingen altijd met beide voeten op de grond blijft. Hij is superblij natuurlijk, maar beseft ook dat er nog vanalles mis kan lopen. Daarom moest ik de fles terug wegzetten.. Hij wil het lot niet tarten en niet té hard van stapel lopen.
Hij heeft wel gelijk, maar toch, laat me toch van dat moment genieten !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten